Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Το σωματείο των εργαζομένων στο PRAKTIKER καταγγέλλει

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία δέχεται τεράστιες πιέσεις με τις μειώσεις μισθών, τη στέρηση βασικών εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, το φόβο της ανεργίας και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα συμβαίνουν στηνPraktiker Hellas, με αποκορύφωμα τα τελευταία γεγονότα στο κατάστημα του Αιγάλεω, που δείχνουν με το χειρότερο τρόπο που μπορεί να οδηγηθεί ο καθένας μας.
Η εταιρεία Praktiker όλο το προηγούμενο διάστημα έχει εξαπολύσει πόλεμο ενάντια στους εργαζόμενούς της. Πάνω από 350 απολύσεις τα 3 τελευταία χρόνια, γραπτές επιπλήξεις για ασήμαντους λόγους και εντατικοποίηση της εργασίας συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό για όλους εμάς που με τη δουλειά μας έχουμε οδηγήσει την εταιρεία σε υψηλή κερδοφορία ακόμα και μέσα στην καρδιά της κρίσης. Προετοιμάστηκε έτσι το έδαφος για να μπορέσει η εταιρεία να υποβάλει το προσωπικό της στη διαδικασία υπογραφής ατομικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών. Έτσι διατηρεί τα κέρδη της και διευκολύνεται σε μελλοντικά επιχειρηματικά πλάνα, αφού το κόστος προσωπικού θα είναι μικρό κάτι ιδιαίτερα βολικό για τις κινήσεις της επιχείρησης.
Ο συνάδελφός μας, Στέφανος Βαλαβάνης, στο κατάστημα του Αιγάλεω, ήταν ένας από τους εργαζόμενους που υπέκυψαν στις πιέσεις της εταιρείας και υπέγραψε την ατομική του σύμβαση. Η εταιρεία μη αρκούμενη σε αυτό και βασιζόμενη σε κάποιες θολές κατηγορίες περί κλοπής, εξανάγκασε το συνάδελφο σε παραίτηση. Μια τακτική που η εταιρεία έχει ακολουθήσει και στο παρελθόν σε άλλους συναδέλφους χωρίς όμως επιτυχία.
Η συνέχεια για το συνάδελφο γνωστή και τραγική: παραιτήθηκε υπό καθεστώς πίεσης και μην αντέχοντας την ανεργία και τον εξευτελισμό έδωσε τέλος στη ζωή του.
Η απώλεια του συναδέλφου μας και η απάνθρωπη αντιμετώπιση του συμβάντος από την πλευρά της εταιρείας, που αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο των ακριβοπληρωμένων στελεχών της, μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο στον αγώνα μας ενάντια στην παράνομη και μονομερή μείωση μισθών όσων εργαζομένων της Praktiker Hellas αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις.
Μία κίνηση της εταιρείας που παραβαίνει ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα που έχουν απομείνει όρθια στην εργατική νομοθεσία. Αντίθετα δεν διστάζει να εκταμιεύει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε αποζημιώσεις για τα μεγαλοστελέχη της, που εγκαταλείπουν το καράβι άρον-άρον. Γιατί άραγε; Μήπως γνωρίζουν κάτι σημαντικό; Και ποιος ο λόγος της μείωσης 7% σε όλους τους εργαζόμενους της εταιρείας, τάχα για να μπορέσει να λειτουργήσει αυτόνομα. Όταν δαπανούν χιλιάδες ευρώ σε εξώδικα σε όσους από εμάς δεν υπογράψαμε τις τροποποιητικές μας συμβάσεις. Για τους δικαστικούς επιμελητές έχουν χρήματα; Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απασχολήσουν όλους τους εργαζόμενους στην Praktiker. Οδηγός μας και η πανηγυρική αθώωση των συναδέλφων μας που η εταιρεία τους έσερνε επί 3 χρόνια στα δικαστήρια, επειδή συμμετείχαν σε απεργιακή συγκέντρωση του σωματείου μας στο κατάστημα του Ταύρου.
Τώρα που οι εταιρείες, οι τράπεζες και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν πια να πουλάνε ψεύτικες ελπίδες για να μας κρατάν υποταγμένους, επιστρατεύουν ότι τους απέμεινε: τον τρόμο της ανεργίας, τα δικαστήρια και την αστυνομία (παράδειγμα οι τελευταίες απεργίες του Σωματείου μας με παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων).
Η μόνη μας απάντηση σε αυτούς που μπροστά στο βωμό της κερδοφορίας και της «ανάπτυξης» στέλνουν τους εργαζόμενους στον τάφο είναι ο οργανωμένος αγώνας μέσα από το σωματείο μας.
Ελάχιστο χρέος όλων μας απέναντι στο συνάδελφο Στέφανο και τόσους άλλους ανώνυμους συνανθρώπους μας είναι με τον αγώνα μας να μην αφήσουμε να ξανασυμβούν παρόμοια περιστατικά.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ “PRAKTIKER” ΕΛΛΑΣ
ΒΟΣΠΟΡΟΥ 28 – 16777 ΕΛΛΗΝΙΚΟ
Τηλ. 210 9946365 – 6944 519650
Αθήνα 20/2/2014

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Παράσταση διαμαρτυρίας στo Praktiker

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ (ΚΑΙ) ΣΤΟ PRAKTIKER
Όλοι στην διαμαρτυρία την Πέμπτη 20/02 στις 18:00

            Το Praktiker φημίζεται για τις αντεργατικές του συνθήκες και την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων του. Μειώσεις μισθών, εξοντωτικοί ρυθμοί, αλλά και μπόνους ρουφιανιάς που φτάνουν και τα 200 ευρώ! Έτσι στο κατάστημα του Αιγάλεου αναγκάστηκε σε “οικειοθελή αποχώρηση” ένας 49χρονος εργαζόμενος με 12 χρόνια συνεχούς προϋπηρεσίας, επειδή βρέθηκε μια ανοιχτή συσκευασία στον χώρο ευθύνης του! Σύρθηκε στο γραφείο της διεύθυνσης από τους σεκιούριτι σαν κλέφτης και πιέστηκε να υπογράψει την αποχώρησή του ώστε να μην φανεί ότι απολύθηκε. Δυο μέρες αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του.
            Η αυτοκτονία αυτή έρχεται να προστεθεί στις χιλιάδες που έχουν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια των μνημονίων. Δεν είναι όμως άλλο ένα νούμερο στατιστικής, είναι άλλη μια ζωή χαμένη στον βωμό του καπιταλισμού! Δεν είναι αυτοκτονία, είναι δολοφονία! Όσο ο παγκόσμιος καπιταλισμός καταρρέει μέσα στην χειρότερη κρίση της ιστορίας καταστρέφει τα πάντα γύρω του και πρώτα απ' όλα τις ζωές των εργαζομένων, ενώ τα αφεντικά κοιτάνε πως να την βγάλουν λάδι. Καιρός να τον γκρεμίσουμε, πριν πέσει και μας πλακώσει όλους. Είναι άμεση ανάγκη να οργανωθούμε τώρα όλοι οι εργάτες σε ανεξάρτητα από αφεντικά και γραφειοκράτες κέντρα αγώνα, για να αντιπαλέψουμε την άγρια επίθεση στις ζωές μας και να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια.
            Καλούμε κάθε εργατικό σωματείο και συλλογικότητα, κάθε αγωνιστή, εργαζόμενο, άνεργο και οποιονδήποτε έχει δει την ζωή του να καταστρέφεται από την κρίση να παλέψουμε μαζί ενάντια στην βάρβαρη εκμετάλλευση και την καπιταλιστική καταστροφή.
            Καλούμε σε διαμαρτυρία στο Praktiker (Μαρίνου Αντύπα, Πυλαία, δίπλα στην Γερμανική Σχολή) την Πέμπτη 20/02, 18:00, συμμετέχοντας στην πανελλαδική διαμαρτυρία για την δολοφονία του εργαζομένου στο Αιγάλεω. Την Δευτέρα 24/02, 16:00, καλούμε σε συνέλευση στην Λέσχη Εργαζομένων και Ανέργων, Φιλίππου 56, για να οργανώσουμε τις επόμενες δράσεις μας.


Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σωματείων Βάσης,
Εργαζομένων, Ανέργων και Συλλογικοτήτων

protovoulia@mail.com

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Κάλεσμα για την 2η Πανελλαδική Εργατική Συνέλευση Βόλος, 14-15/12



 
            Μέσα στα έξι χρόνια που έχουν περάσει από την έναρξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και πέντε χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη γινόμαστε συνεχώς θεατές μιας ολοένα αυξανόμενης κοινωνικής καταστροφής. Παρ' ότι η ανεργία βρίσκεται στο 30% και οι μισθοί πολλαπλά πετσοκομμένοι, ενώ ταυτόχρονα η διάλυση της παιδείας, της υγείας και των κοινωνικών παροχών εντείνεται με την ημέρα, ο βρυκόλακας του κεφαλαίου συνεχίζει την απεγνωσμένη προσπάθεια να ρουφήξει μέχρι τελευταίας σταγόνας το αίμα και το μεδούλι της εργατικής τάξης, μήπως καταφέρει να αποφύγει τον πλήρη αυτοκανιβαλλισμό του και επιβιώσει. Έτσι ακούμε συνεχώς σπασμωδικές κραυγές από την δικομματική κυβέρνηση για αυξήσεις στα εισιτήρια των νοσοκομείων, για ιδιωτικοποιήσεις και πώληση της δημόσιας περιουσίας, περικοπές μισθών, προϋπολογισμών και θέσεων εργασίας, ανάκατα με υποκριτικές ζητωκραυγές για την “ανάπτυξη” που όλο έρχεται...

            Δεν πείθουν όμως πια κανέναν! Γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι δεν έχουν τίποτα πια να μας προσφέρουν ούτε αυτοί, ούτε οι εντελοδόχοι τους στην ΕΕ, ούτε το κεφάλαιο που εξυπηρετούν. Στο ένα χέρι μάς τείνουν σαν “αναγκαίο κακό” την φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ στο άλλο κραδαίνουν τον βούρδουλα της βάρβαρης καταστολής. Έτσι, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες να ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλον, αναζητώντας τρόπους να αντιπαλέψουν την γενική επίθεση στις ζωές μας, οδηγώντας όλο και περισσότερο κόσμο στην συνείδηση ότι για να μπορέσει να επιτύχει οτιδήποτε θα πρέπει ο αγώνας του να έχει διάρκεια και να μην υποτάσσεται σε συμβιβασμούς· η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας έγινε από σύνθημα αναντίρρητη ανάγκη για την νίκη κάθε αγώνα. Ποιός όμως θα την οργανώσει; Οι υπάρχουσες γραφειοκρατίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και του ΠΑΜΕ, όχι μόνο δεν έχουν δείξει διάθεση να αναλάβουν την οργάνωση ενός τέτοιου αγώνα, αλλά αντίθετα (όπως είδαμε στις απεργίες των καθηγητών) έχουν σαμποτάρει συνειδητά κάθε προσπάθεια μια απεργία να πάρει τέτοια χαρακτηριστικά.

            Χρειάζεται άμεσα το εργατικό κίνημα να οργανωθεί σε νέες βάσεις, από τα κάτω χωρίς γραφειοκράτες, ώστε να μπορέσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μετά λοιπόν την επιτυχή διεξαγωγή της πρώτης πανελλαδικής εργατικής συνέλευσης που διεξήχθη στο εργοστάσιο της ΒιοΜε την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου καλούμε εκ νέου μαζί τις Πρωτοβουλίες για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών Αττικής και Μαγνησίας, μαζί με την ΒιοΜε και την Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης, μαζί με επιτροπές αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική, μαζί με αγωνιστές από πάμπολλους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, στην δεύτερη πανελλαδική εργατική συνέλευση στον Βόλο στις 14 και 15 Δεκεμβρίου, για να συζητήσουμε για τους αγώνες μας και τους προβληματισμούς μας, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και γνώσεις, και κυρίως να οργανωθούμε με στόχο να ενωθούμε σε έναν τεράστιο χείμαρρο που θα σαρώσει όλους αυτούς που μας καταστρέφουν τις ζωές.


Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σωματείων Βάσης,
Εργαζομένων, Ανέργων και Συλλογικοτήτων

η αφίσα του καλέσματος:



Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Όλοι στην Γενική Απεργία της 6ης Νοέμβρη!

Όλοι στην Γενική Απεργία της 6ης Νοέμβρη!
10:00 στην Καμάρα
Aνεξάρτητη ταξική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία 
Να την μετατρέψουμε σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας!


     Το κακόγουστο θέατρο της “σκληρής” διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με την τρόικα δεν πείθει κανέναν. Τα νέα σκληρά μέτρα που ζητούν να επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας φέρουν ήδη φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της Κυβέρνησης, καθώς συμπεριλαμβάνονται στους όρους των μνημονίων που έχουν προυπογράψει την τελευταία τριετία. Όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά ένα κουρελιασμένο σεντόνι με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει την γύμνια της υποταγής της στα συμφέροντα του κεφαλαίου και να περισώσει ότι μπορεί από την καταρράκωσή της στα μάτια της κοινής γνώμης.


      Η διάλυση των τομέων Υγείας και Παιδείας, το λουκέτο και στις τελευταίες παραγωγικές μονάδες της χώρας -όπως η ΛΑΡΚΟ, η ΕΛΒΟ και η ΕΑΣ, η απελευθέρωση των απολύσεων, των ωραρίων και η επιβολή ατομικών συμβάσεων εργασίας, είναι το μόνα λιθαράκια που απομένουν ώστε ο οδοστρωτήρας της κεφαλαιοκρατικής επίθεσης να μπορεί να συνθλίψει και τα τελευταία δικαιώματα που έχουν απομείνει και μαζί με αυτά ολόκληρη την εργατική τάξη. Παράλληλα η κρίση όχι μόνο δεν εκτονώνεται, αλλά μετά την Ελλάδα και τις χώρες της περιφέρειας χτυπά πια ολοφάνερα και τον κεντρικό πυρήνα της καπιταλιστικής οικονομίας όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, κάτι που διαψεύδει τους μύθους περί “ανάπτυξης” και προδικάζει πως η μοίρα των ασθενέστερων ετοιμάζεται ακόμη πιο σκληρή. Έτσι, το μέλλον που διαγράφεται για την “μετά δανειακής σύμβασης εποχή” όχι μόνο δεν θα είναι ευοίωνο, αλλά θα είναι ακόμη πιο μαύρο από σήμερα που ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας είναι άνεργο και το υπόλοιπο φυτοζωεί με μισθούς πείνας. Αυτή είναι η πραγματικότητα του σαμαραϊκού success story: “ανάπτυξη” και κερδοφορία για μια απειροελάχιστη μειοψηφία εκμεταλλευτών, πάνω στα πτώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.


     Σε αυτές τις συνθήκες η μόνη διέξοδος σωτηρίας που μας δίνεται είναι αυτή του αγώνα. Η κλεψύδρα της κοινωνικής ανοχής απέναντι στο αδηφάγο σύστημα πρέπει να αδειάσει όσο γρήγορα αδειάζουν οι μισθοί και συντάξεις από τα πορτοφόλια των εργαζομένων.


     Τον αγώνα αυτό όμως δε μπορούν να ηγηθούν οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστικοί γραφειοκρατικοί μηχανισμοί της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι με την προδοτική στάση τους έχουν αναγκάσει την εργατική τάξη να “φάει” τον γάιδαρο των αντιλαϊκών μέτρων. Αυτοί που προκηρύσσουν 24ωρες απεργιακές μπαλωθιές για να τηρηθούν τα “αγωνιστικά” προσχήματα, αφού πρώτα διασφαλίσουν την ήττα όσων μαχητικών αγώνων πάσχιζαν να αποκτήσουν διαρκή χαρακτηριστικά (όπως π.χ. τις απεργίες Καθηγητών και Διοικητικών Υπαλλήλων) και αποτρέψουν κάθε προοπτική κλιμάκωσης τους. Σήμερα συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο προκηρύσσουν άλλη μια μεμονωμένη απεργία, ώστε να φαγωθεί και η ούρα των μέτρων και να γραφτεί μαζί με αυτή και με την θέσπιση των ατομικών συμβάσεων το κύκνειο άσμα του συνδικαλιστικού κινήματος.


     Η απεργιακή κινητοποίηση της 6ης Νοέμβριου όσο και αν φαντάζει ανεπαρκής με βάση τις ανάγκες της εποχής μπορεί να γίνει σπίθα και να αποτελέσει την αρχή για κάτι καινούριο, αρκεί από υπόθεση των γραφειοκρατών να γίνει υπόθεση όλης της εργατικής τάξης. Για έναν αγώνα από την βάση, χωρίς διαμεσολαβητές, που θα παλέψει να μετατραπεί αυτή η απεργιακή μπαλωθιά σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας μέχρι την ολική ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης που επιβάλλει μέτρα και μνημόνια και των κυβερνήσεων του. Για την δημιουργία σωματείων βάσης, απεργιακών επιτροπών και εργατικών κέντρων αγώνα, σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά, οργανωμένα από τα κάτω, χωρίς γραφειοκράτες και διαμεσολαβητές, για να περάσει επιτέλους ο πλούτος στα χέρια αυτών που τον παράγουν με εργατική αυτοδιαχείριση και άμεση δημοκρατία στους χώρους δουλειάς.


• Τα εργοστάσια και όλη η οργάνωση της κοινωνίας στα χέρια των εργατών
• Η οργάνωση των αγώνων στα χέρια των εργατών – χωρίς γραφειοκράτες
• Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για να ανατρέψουμε όλους αυτούς που μας καταστρέφουν τις ζωές


Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σωματείων Βάσης, Εργαζομένων, Ανέργων και Συλλογικοτήτων http://protovouliathess.blogspot.gr/ - protovoulia@mail.com

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Ποτε δουλειά τη ΚΥΡΙΑΚΗ - Κάτω η χούντα των αγορών


Όταν προσπαθούν να παρουσιάσουν τα ιδιοτελή συμφέροντα των πιο επιθετικών τμημάτων του κεφαλαίου σαν συμφέροντα όλης της κοινωνίας.

Όταν Κυβερνήσεις, τρόικα, Δ.Ν.Τ. και Ε.Ε. προωθούν και εφαρμόζουν μέτρα που οδηγούν στη φτωχοποίηση και στην υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης εξυπηρετώντας ελληνικά και πολυεθνικά αφεντικά.

Όταν πανω από τα εργατικά συμφέροντα εμφανίζονται τα συμφέροντα των μεγάλων και μικρών ιδιοκτητών.

τότε η επιχειρούμενη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ΚΑΙ στο εμπόριο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη χτύπημα στην πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία.
Η λεηλασία των μισθών μας, το τσάκισμα των συλλογικών συμβάσεων, η μείωση των αποζημιώσεων, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων φαίνεται έπιασαν τόπο. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σε συνδυασμό με την ¨απελευθέρωση¨ του ωραρίου και τον ¨απεγκλωβισμό¨ του ωραρίου εργασίας από το ωράριο λειτουργίας των επιχειρήσεων, ανοίγουν διάπλατα τις λεωφόρους της ανάπτυξης. Της ανάπτυξης της κερδοφορίας του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου μέσω του ξεζουμίσματος και της εξαθλίωσης των εργαζομένων και  την συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια.
Όμως για τα εκατομύρια των ανέργων και των εξαθλιομένων εργαζομένων, γνωρίζουμε πως δεν μας λείπει ο χρόνος για να ΨΩΝΙΣΟΥΜΕ, αλλά ο μισθός και ο χρόνος ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ.
συγκέντρωση – παρέμβαση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
10.30 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ


ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ:

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Κοινό ψήφισμα-καταγγελία της ανοικτής πανελλαδικής εργατικής συνέλευσης της 8ης Σεπτέμβρη στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ

Καταγγέλλουμε την θρασύδειλη επιχείρηση της ελληνικής αστυνομίας εναντίον διαδηλωτών, συναγωνιστών και συντρόφων, μετά το πέρας της ανεξάρτητης - αυτόνομης πορείας που πραγματοποιήθηκε το βράδυ των εγκαινίων της ΔΕΘ. Η βαρβαρότητα εναντίον αγωνιστών, το ξύλο, οι συλλήψεις και οι προσαγωγές, οι τρομοκρατικές ενέργειες των ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ, η εξαπόλυση των ακροδεξιών κατακαθιών εναντίον μας, αλλά και η συντονισμένη επιχείρηση φακελώματος πάνω από 150 διαδηλωτών, με συντονισμένη επιχείρηση το ίδιο βράδυ στη ΓΑΔΘ, ένα και μόνο ένα πράγμα μας δείχνουν: Φόβο και μόνο φόβο από τα σκυλιά της κυβερνητικής και κρατικής εξουσίας.

Φόβο μήπως και τα πολυποίκιλα ρυάκια της κοινωνικής οργής που ενώθηκαν στη φετινή ανεξάρτητη διαδήλωση πέρα και έξω από τα τσιράκια της εργοδοσίας και των τραπεζιτών, συνεχίσουν ακόμη πιο οργανωμένα και αποφασισμένα στον δρόμο της κοινωνικής ανυπακοής.
Φόβο μήπως και οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες συναντηθούν κινηματικά και πολιτικά, σχηματίζοντας μια νικηφόρα προοπτική για όλη την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία.
Φόβο μήπως και η αγαπημένη τους τακτική, το "διαίρει και βασίλευε" δεν θα έχει τύχη, μήπως μπροστά στο γκρέμισμα της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής πρόνοιας, έλληνες και μετανάστες, νέοι και ηλικιωμένοι, γυναίκες και άντρες, ενώσουν τις φωνές και τις γροθιές τους, στον αγώνα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ


Θεσσαλονίκη, 8 Σεπτέμβρη 2013,
ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ

*Στη συνέλευση συμμετείχαν εργαζόμενοι και αγωνιστές από:

Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων στη Βιομηχανική Μεταλλευτική
Κοινό Συντονιστικό επιτροπών και συντονιστικών Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού
ΕΛΒΟ
Αλουμίνιο Ελλάδας (πρώην ΠΕΣIΝΕ)
ΙΚΑ Μαγνησίας
ΒΕΜΕΚΕΠ
ΕΛΙΝ Βιοκαύσιμα
ΟΤΑ Βόλου
Ψυχική υγεία-Ειδική αγωγή Αττικής
Καπνοβιομηχανία Καβάλας
Λογιστές Αθήνας
Καθηγητές
Νοσοκομειακοί γιατροί
Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης
Λαϊκή συνέλευση Αγίου Νεκταρίου Νέας Ιωνίας
Επιτροπή Πολιτών Θέρμης 
Η κολεκτίβα 26Α από την Τουρκία
Ανοιχτή Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ
Πρωτοβουλία για το Συντονισμό σωματείων βάσης εργαζομένων, ανέργων (Θεσσαλονίκη)
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Αττικής)
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)